TRYB DORAŹNY

ZAKRES

1. O wykazaniu zwierzchności Narodu z określeniem władzy publicznej jako Rdzennego dla każdego człowieka i kraju władzy publicznej stosowanej przez człowieka jako beneficjenta praw i wolności z dążeniem do zaprzestania dyskryminacji prawnej poprzez wspólne zastosowanie jedynie ważnych wytworzonych dla każdego prawideł poprzez dekretację, precedensowość, protacje dyspozycji mienia, turacyjność, przekazania narodowe i procedury.

2. O podejmowaniu działań stosowania sądu wobec tzw. państw z wykorzystaniem fikcji prawnych ustawodawstwa, państwowości i partyjności.

3. O wykazaniu Sądu Wyjątkowego jako Sąd Konstytucyjny z właściwością pełnienia obowiązków sądów z art. 175 ust. 2 Konstytucji oraz innych wykazanych w Konstytucji m.in. Naczelnego Sądu Apelacyjnego, Sądu Najwyższego, Krajowej Rady Sądownictwa.

4. O utworzeniu Sądu Kontrolnego jako narzędzia Cywilnej i Demokratycznej Kontroli Narodu wobec fikcji określających się osobowo jako rejestrowe, wykonujące tzw. zadanie zlecone przez fikcje, wykazujące brak związku z konstytucyjnymi prawidłami.

5. O powołaniu Trybunału Narodu jako narodowego narzędzia władzy zwierzchniej z art. 4 p.1 Konstytucji do wykazywania braku prawidłowości i braku zgodności z Konstytucjami i prawami człowieka z przyjęciem orzecznictwa w sprawach określonych do pozostałych Trybunałów art. 188, 197, 198 oraz 201 Konstytucji, wobec wykazywania bierności wobec wolności i praw człowieka i tym samym określenia konieczności stosowania nadrzędnej, zwierzchniej jurysdykcji władzy publicznej Narodu nad fikcję tzw. państwa z art. 7 i 10 Konstytucji.

6. O zastosowaniu przez Naród art. 62 Konstytucji bezpośrednio z art. 8 Konstytucji Orzeczeniem Sądowym i stwierdzeniu ubezwłasnowolnienia i pozbawienia praw publicznych oraz wyborczych tym, którzy uważają się osobami, tym samym stwierdzeniem fikcji wyborczych zgodnie z art. 51 ust. 1 Konstytucji względem art. 64 ust. 3 Konstytucji, potwierdzając brak możliwości korzystania z prawa m.in. wykluczających stan prawny tzw. osoby, z uwagi na fikcję rzeczenia tego, co wykazuje jedynie właściwość dobra każdego, kto odstępuje od krzywdzenia siebie i wynaturzenia, którą sposobność należy wcześniej też każdemu zapewnić, bo chcenie pozostania w tzw. środowisku zależności może wynikać z wyuczenia lub przystosowania.

7. O wykazaniu braku możliwości uznawania tzw. ustaw jako nazwy prawnie dotyczące prawa normatywnego z zastosowaniem tych zapisów, które spełniają możliwość odnoszenia lub uzupełnianie pojmowania prawideł ustaw zasadniczych z zakazem stosowania przepisów sprzecznych z zapewnieniem praw i wolności człowieka z wykazaniem braku możliwości obowiązywania istoty prawa własności, która zgodnie z art. 64 ust. 3 Konstytucji pozostaje bez naruszenia zachowując stosowanie wolności i praw człowieka.

8. O braku możliwości odwoływania do ustaw określonych wobec braku odniesienia nazw tych aktów w Konstytucji oraz braku odnoszenia się ustaw nazwanych do ustawy zasadniczej z przyjęciem ustawy zasadniczej jako ustawy wobec prawideł wyborczych Konstytucją.

9. O wykazaniu narodowym Urzędów jednostek samorządowych z pozostawieniem lokalnie wykazanych nazw na budynkach Narodu oraz zastosowaniem koniecznych konstytucyjnie uprawnień wobec wolności i praw człowieka i obywatela, a tym pełnienia roli organów stanowiących wykazywanych z zastosowaniem dobra człowieka jakim są gminy i funkcje nazw organów do dysponowania dobrem narodowym.